Out on the road again - Zuid Afrika
13 oktober 2013 - Underberg, Zuid-Afrika
Ik ben weer op weg, jippiejajo. Zondagavond laat aangekomen in mijn hotel in Kaapstad. Tot mijn verbazing een hotel dat béter was dan in de advertentie stond. Dat maak je niet vaak mee. De volgende ochtend had ik direct al een afspraak met Gerald van Altidude Freight die me zou helpen met het inklaren van de motor. Hij komt me al een uur eerder dan afgesproken ophalen. Ik heb m’n laarzen nog niet eens aan. Samen gaan we naar het vrachtdepot om daar met een douane inspecteur het krat met de motor open te maken. Binnen no-time hebben we de motor uit het krat en zijn alle papieren gecontroleerd en afgestempeld. Ready to go.
Nog dezelfde middag ga ik een ritje in de omgeving van Kaapstad maken, de omgeving verkennen en een beetje wennen aan het links rijden dat ze hier doen. Na het tanken rij ik zo de verkeerde kant van de weg op. Effe bij de les blijven. Het weer is helemaal geweldig, zon, een graadje of 21 en de motor loopt ook als een zonnetje. Ik neem de Chapman’s Peak Drive op het schiereiland richting Kaap de Goede Hoop. Adembenemend, wat een uitzichten, daar kom ik voor.
En passant nog even een pinguinkolonie bezocht. Schitterend om te zien hoe die pijlsnel door het water schieten om vervolgens het strand op te waggelen. De tweede dag breng ik een bezoek aan de Tafelberg, hét symbool van Kaapstad.
Super toeristisch natuurlijk maar zeker de moeite waard. Je kunt lopend naar boven of met een kabelbaan. Mogen jullie raden wat ik heb gedaan. Nog meer mooie uitzichten over de stad, de kust en Robbeneiland.
Op woensdag ga ik op weg, nadat ik al mijn zooi heb georganiseerd en opgepakt. Ik heb natuurlijk weer veel te veel bij me maar ik heb geen idee wat ik achter had kunnen laten. Ieder dingetje heb ik wel 20 x door mijn handen laten gaan en beoordeeld op belangrijkheid, gewicht en ruimte. Het zij zo. De motor stuurt goed ondanks de bepakking. Eerste reisdoel is via de zuidkust naar Cape Agulhas, de meest zuidelijke plek van Afrika, waar de Indische oceaan en de Atlantische oceaan elkaar ontmoeten. Onderweg maak ik een tussenstop in Hermanus, waar ik al na 10 minuten turen naar de zee walvissen zie. Wat een schouwspel. Helaas te ver weg voor een foto. Verderop langs de weg de eerste verdwaalde baviaan en op de laatste 100 km nog de eerste mooie gravelpaadjes. Niet al te technisch maar mooi om weer even te wennen aan het offroad rijden. Tegen de avond bereik ik de kaap, waar een andere eenzame toeriste en ik foto’s van elkaar maken.
Oorspronkelijk zou dit het einddoel zijn van een reis van Haarlem naar Kaapstad. Het is nu het startpunt geworden. Door enerzijds tijdgebrek en anderzijds moslim-extremisme in noord Afrika heb ik mijn plan bijgesteld. Maar wat een plek is dit. Vlijmscherpe rotspunten steken uit de woeste zee, in de prachtige kleuren van de namiddagzon, de spetters in je gezicht, de wind gierend om je oren, de wijdheid van het landschap. Wauw.
Het begint al donker te worden dus ik ga op zoek naar de plaatselijke camping. Eerst langs de supermarkt voor wat te eten. Voor een flesje wijn word ik doorverwezen naar de buren maar die zijn al dicht. De story of my life. De bar daarnaast is nog wel open dus een lekker biertje om dit moment te vieren. Ik raak aan de klets met een paar ruige Afrikaners en die laten met niet gaan voor ze mij op een 2e hebben getrakteerd. Afijn, niet mijn gewoonte maar met twee halve liters in mijn mik ga ik in de schemer op zoek naar de camping. Ik vind het al snel maar het is een open, compleet verlaten plek waar ik me niet op mijn gemak voel dus toch maar naar het enige backpackers hostel in het dorp. Niet verkeerd. Ze hebben een gezellige bar en na nog een aantal biertjes met de Afrikaners Francois en Pierre ga ik helemaal tevreden naar bed.
Van hieruit ga ik langs de oostkust naar het noorden, eerst nog een paar van die mooie gravelpaadjes die mijn nieuwe vrienden me hebben aangeraden. Dit zijn de mooie ritjes, als de GPS totaal niet meer weet waar die is en een compleet wit scherm laat zien. Zwartrode papegaaien met punk-kapsel onderweg, een boer die zijn struisvogels opdrijft met een quad, een bosbrand en een overtocht op de enige
nog met de hand getrokken kabelpont van deze streek als slagroom op de cake.
Wat een land. Tegen de avond vind ik een camping in Knysna, waar de enige andere gasten, de Duitse geologie studenten Stephen en Norman mij spontaan uitnodigen voor de braai. Terwijl wij lekker zitten te eten en te kletsen houdt aan de rand van het veld een zwarte man de hele nacht de wacht.
De volgende dag een stuk landinwaarts, om daar in de heuvels een paar offroadpaden te pakken. Onderweg grote groepen bavianen langs de weg. Volgens mij willen ze niet graag op de op de foto want ze rennen allemaal hard weg als ik eraan kom. Ook nog even over de hoogste spanbrug ter wereld, van waar je de langste bungeejump kunt maken, 204 m de diepte in. Nee, dank u. Na een ochtend lekker offroad te hebben gereden ga ik richting noorden, over de doorgaande weg om een beetje kilometers te maken. Het landschap is glooiend met gras begroeide heuvels en ik kan lekker doorrijden. Tegen het donker kom ik aan in Umtatha, een redelijk grote stad. Ik ben hier de enige blanke en dat is toch wel even wennen. Naast mijn hotel (of is het een bordeel?) zit een liquorshop. Normaal vind ik dat niet zo erg maar hier hangen grote groepen dronken Afrikanen rond waardoor ik me niet echt op mijn gemak voel. Om 19.00 uur zit ik al op mijn kamer waar ik er achter kom dat precies buiten mijn raam de mechanische ventilatie zit die het lawaai maakt van een straalmotor. Fijne avond. Vandaag meer van de monotone heuvels doorkruist. Het waait hard en het is koud ook. Net aangekomen in een hotelletje in Underberg waar ik eindelijk weer eens internetverbinding heb. Morgen wil ik de Sani-bergpas rijden naar het koninkrijk Lesotho. De hoogste bergpas in Zuid Afrika, onverhard en met schitterende uitzichten, als het weer tenminste helder wordt. Het schijnt in elk geval flink koud te worden daarboven. We gaan het zien.
Het is een heel verhaal geworden maar ik moest het even van me af schrijven. Tot gauw!
Wat een schitterende uiteenzetting weer van je avontuur!
Ben benieuwd naar het vervolg.
Groet, Bas
Veel goeds Truus.
Dit is voor mij de eerste keer dat ik een blog van je lees.
Wat schrijf je leuk zeg! Al lezende zit je er helemaal in, zo voel ik het tenminste. En fijn dat je het zo naar je zin hebt, op enkele momentjes na;-).
Ik ben ook benieuwd naar het vervolg! Groetjes: Juul
Renske
Als Renske bij Silvia is ben ik op de motocamping haha laat ook hun lekker genieten
Groet, Peter (kok moto camp)
Zo te horen heb je het al goed naar je zin, en al wat leuke dingen meegemaakt! Mooie foto's heb je al gemaakt, ben al benieuwd naar de volgende. Ik zal blijven volgen, geniet er van!
Groeten, Joey
Groetjes'
Rob
Eva
Heel verstandig om niet in de gevaarlijkste delen van dat continent te reizen.
We wensen je nog heel mooie ervaringen, geniet ervan.
Camilla en Gerko
Ik moet me meteen aansluiten bij de rest; je schrijft geweldig! Erg komisch ook. :-) Wij blijven je volgen en kijken uit naar de volgende avonturen en foto's.
Voor nu; voorzichtig maar vooral genieten!!! We zijn jaloers...
Liefs,
Kim, Joost en kleine Jort
Wat een continent hè? Prachtige foto's!
Nog veel plezier en kijk uit hè? Ze rijden daar als gekken!