Hakuna Matata

11 december 2013 - Queenstown, Zuid-Afrika

Maandagavond heb ik Sylvia opgehaald van het vliegveld in Johannesburg. Ja hoor, daar staat ze, met haar tas en helm, bij de uitgang. Zooo fijn om elkaar weer te zien na 2 maanden. We overnachten in een hotelletje vlakbij het vliegveld en de volgende dag gaan we volgens plan op weg naar het Paul Kruger nationaal park. We hebben een auto gehuurd omdat je met de motor natuurlijk niet door het park mag. Bij Avis krijgen we een gratis upgrade en in plaats van het bestelde kleine autootje krijgen we een vette  Audi A3 mee. Cool. Twee dagen toeren we door het park, helemaal geweldig. Het weer is druilerig maar we krijgen volop wild te zien. Rustig grazende giraffes, spelende  zebra’s, wrattenzwijnen, hordes apen, hyena’s, gnoes, kudu’s, neushoorns, grote kuddes olifanten en buffels, een luipaard en nog veel meer. 4 van de Big Five dus, helaas geen leeuwen. En heel veel kuddes impala’s, prooidieren voor de vleeseters. Op hun kont staat een soort grote M waarvan men zegt dat die staat voor Mc Donalds omdat ze een snack zijn voor de leeuwen en luipaarden. Te klein voor een complete maaltijd. Wat een schitterende natuur, ik had inmiddels al aardig wat gezien maar voor Sylvia is het helemaal een feest.

Na 2 dagen gaan we een toeristische route rijden door de bergen, lekker luxe met de Audi, langs diverse bezienswaardigheden. Helaas is het bewolkt wat betekent dat je in de bergen voor een groot deel door de mist rijdt en je dus weinig kunt zien. Op de meest gewaardeerde uitzichtpunten van Zuid Afrika, met namen als “God’s window” en de “Blyde river canyon”, zien we niets dan mist maar we genieten er evengoed van, temeer omdat we samen zijn. Onderweg evengoed weer mooie uitzichten, watervallen en een wel heel bijzondere plek waar een kunstenaar ooit een visioen had en een huis heeft gebouwd in de vorm van een schoen en daaronder een hele grot had uitgehakt vol met allerlei religieuze beelden. Bizar.

Maar goed, dit is dan wel een soort van vakantiegevoel ,na mijn roadtrip van 2 maanden, maar we moeten nog wel terug naar Kaapstad, toch een afstand van zo’n 3000 km dus we moeten wel de vaart er in houden. Eitje na de ruim 15.000 km die ik er al op heb zitten maar toch. De motor stuurt nog steeds goed met Sylvia en de extra bagage achterop. (beautycase, 2 koffers met garderobe, 10 paar schoenen, strijkijzer, haarföhn  enz. J) Offroad avonturen zitten er dus niet meer in maar het landschap blijft ook op de weg fantastisch. Het weer is bewolkt en kil en niet wat ik aan Syl had beloofd en ook niet wat ik zelf had verwacht maar goed te doen met motorkleding aan. We volgen de bergen die de grens met Swaziland vormen en gaan door eindeloze groene heuvels met tropisch regenwoud en naaldbomen richting de oostkust van Zuid Afrika.

Aan de kust overnachten we in St. Lucia, een welvarend toeristisch dorp met overwegend blanke bevolking. Intigerend, die tegenstellingen. De ene keer zit je in een stad met voornamelijk blanke Zuid Afrikanen, waar alles goed georganiseerd is, de andere keer kom je in een stad met alleen maar zwarte bevolking, waar het een chaos van jewelste is en waar praktisch alles kapot is. Gisteren waren we in Port Edward, een ander dorp aan de kust waar je weer heel veel Indiërs had. In het door een dikke halfnaakte Indiër gerunde guesthouse met de naam Hakuna Matata (Don’t Worry)hebben we een kamer zoals je die in India aantreft. Veel kleurtjes, kitsjerig interieur, en alles met touwtjes aan elkaar vastgeknoopt. Zelfs de stoelpoten van de plastic stoeltjes, om te voorkomen dat je er doorheen zakt. Als het donker wordt komen er ook joekels van kakkerlakken tevoorschijn, want schoon is het ook niet.

Nelson Mandela is overleden en dat gaat als een schok door het land. Op alle TV zenders wordt 24 uur per dag aandacht aan zijn leven geschonken en toevallig, omdat het op de route ligt, komen we langs Umtata, de stad die vlak bij zijn huis en geboortedorp ligt en waar hij zal worden begraven. We hebben de hele dag in de stromende regen gereden en zijn door en door nat en koud. Overal is politie op de been voor de drukte die wordt verwacht met de komende begrafenis. Vanwege de begrafenis is alle accommodatie in de wijde omtrek gereserveerd door de regering maar gelukkig vinden we met een paar behulpzame mensen toch een kamer. En nog wel met een kachel om ons te warmen en onze kleren te drogen!

De volgende dag begint weer met regen en we besluiten landinwaarts te gaan in de hoop beter weer te vinden maar het blijft regenen. De route gaat door een landschap van met gras begroeide bergen waar de eerst droge riviertjes in kolende stromen zijn veranderd. Overal langs de weg zie je mensen die langs de kant zitten met plastic zakken over hun hoofd tussen zakken met handel, brandhout, oud ijzer, fruit, groenten of wat dan ook. Veel vee op de weg, glad en grote gaten die moeilijk te spotten zijn door de regen. Oppassen dus. Af en toe gaat het door dorpjes met een enorme bedrijvigheid en we eindigen in Queenstown, waar we op internet uitvinden dat dit vandaag de koudste en natste plek van heel Zuid Afrika is. Verkeerd gegokt, maakt niet uit. Morgen is beter weer op komst. Tot snel !

Foto’s

7 Reacties

  1. Tineke van Wijk:
    12 december 2013
    Hé Robbie Je ziet er weer héél blij uit op de foto's samen met je meissie! De foto's zijn beeldschoon van al die wilde beesten. Je verhaal is weer in één adem uitgelezen! Nog veel plezier! Ennuh ...... weer mooi weer!
  2. Truus Vos:
    12 december 2013
    Rob en Sylvia wat hebben jullie weer een prachtige natuur gezien en wat ben ik blij dat ik via jullie foto`s en verhaal het een beetje mee mag beleven.Jammer van het weer,hopelijk wordt het beter .Nog veel moois en al het goeds .Truus
  3. Els en Jeroen:
    12 december 2013
    Ha lui, mooi jullie weer samen te zien/prachtige foto s echt genieten. toeval Umtata...?/hoop op beter weer voor jullie/reis om nooit te vergeten denk ik ...geniet samen.xx
  4. Petra:
    12 december 2013
    Lekker genieten samen! X
  5. Helene Pouw:
    16 december 2013
    Rob en Sylvia, de foto's zien er weer fantastisch uit!! Gaaf die witte audi :-) Naast een stralende kerstboom benijd ik jullie toch wel enorm, groetjes & plezier Helene
  6. Ruud Van buschbach:
    18 december 2013
    wat een leuke foto's, nu mis ik jou weer wel syl. tot snel maar weer en geniet in de tussentijd van alle enge beessies en vooral van elkaar.
  7. Juul:
    19 december 2013
    Jeetje Rob, ik moet het vorige verhaal nog lezen...
    Dus ik reageer alvast op dit verhaal. Ik heb weer erg gelachen en genoten.
    Goed hoor Sylvia dat je gegaan bent :-). Geniet er nog samen van de laatste dagen....
    Lieve groet: Juul