Namibië en Botswana

9 november 2013 - Chipata, Zambia

Vanuit Windhoek ben ik over de weg doorgereden naar Swakopmund, een stadje aan de Atlantische oceaan waar het barst van de Duitse immigranten. Namibië was ooit immers een Duitse kolonie.  Bijna iedereen spreekt hier Duits en in de restaurants serveren ze  zelfs sauerkraut met bratkartoffeln. Ik neem het goedkoopste hotel in de stad dat tevens dienst blijkt te doen als bejaardentehuis voor Duitse immigranten. Een voor een komen ze met de rollator een praatje met me maken en sommigen zijn aardig de weg kwijt. Erg grappig. Er zit hier ook een Yamaha dealer waar ik een nieuwe achterband ga halen. De achterband die ik had zou nog wel 5000 km meegaan maar de eerstkomende 8000 km zal ik geen banden kunnen krijgen dus ik neem het zekere voor het onzekere. Na Swakopmund een stuk naar het noorden langs de Scaleton Coast. Klinkt spannender dan het is. Een eindeloze zoutweg langs de kust door een winderige zandvlakte met af en toe een nederzetting van vissers en hier en daar een schipwrak, dat is wel gaaf. Het plan is naar Khorixas, waar ik op zoek naar een camping nog even flink op mijn smoel ga op een onverhard pad. Door de laagstaande zon kon ik het spoor niet meer volgen en kwam ik in mul zand terecht. Op een paar blauwe plekken na gelukkig niets aan de hand.  Hoort er bij. En passant nog even de restanten van een versteend woud bekeken en een bezoek gebracht aan Twijfelfontein, waar eeuwenoude rotsgraveringen te zien zijn. Ik ben een hele slechte toerist, ik scheur overal langs maar af en toe moet je toch wel iets bekijken.

Hierna gaat het door naar Etosha national park waar veel  wild te zien moet zijn. Met de motor mag je het park niet in dus ik boek vanaf de camping een game drive door het park. ’s Avonds op de camping worden de toergroepen bij het diner vermaakt met livemuziek en een dansgroep, allemaal meeklappen en zo. Haha, not my cup of tea, ik verkies de eenzame camping met een prachtige sterrenhemel en een glaasje wijn, waarbij ik gezelschap krijg van een hele lieve poes. Wel nog even een paar potjes pool gespeeld met de kok. (en gewonnen natuurlijk J) Ja, en ’s ochtends dan het park in met zo’n safari-jeep, klein groepje van 5 man, helemaal geweldig. Olifanten, wildebeesten, leeuwen, oryxen, zebra’s, hyena’s, impala’s, noem maar op. Bij een van de waterplaatsen waren we er getuige van dat een paar hyena’s met bebloede koppen een zojuist gekillde springbok aan het verscheuren waren. Tot er vanuit de verte op haar dooie gemak een leeuwin aankwam. De hyena’s ruimen het veld en die leeuwin pakt die hele springbok in haar bek en loopt er rustig mee weg. Wie is hier de baas? Machtig.

OK, verder naar het oosten, door de Caprivi strip in het noorden van Namibië richting Botswana. Onderweg kom ik drie Belgische motorrijders tegen als ik de Hoba meteoriet ga bekijken en volg ik hun advies op om te overnachten bij een bepaalde camping. Nooit doen, het advies van drie Belgen opvolgen. Al helemaal stuk van 500 km door de bloedhitte wordt ik getrakteerd op 5 km mul zand. Zonder bepakking is dat nog wel te doen maar met alle bagage is dat echt geen feest kan ik je verzekeren. Ik kom dan ook tot twee keer toe vast te zitten en ook de motor heeft het zwaar. Echt helemaal kapot en zwetend als een otter bereik ik net voor donker de camping. Het is zeker een mooie plek, aan een rivier met nijlpaarden en alles maar ik kan er niet echt van genieten bij de gedachte dat ik morgen weer die 5 km door het zand moet ploegen. Het onweert uren, prachtige bliksem maar de meeste regen is al verdampt eer het de grond bereikt. Overal waar ik kom is het gortdroog en snakken de mensen naar wat regen die al weken te laat is. De volgende ochtend gaat het stuk zand gelukkig beter en op weg naar de grens van Botswana wordt ik getrakteerd op een stukje nationaal park waar ik een grote groep olifanten langs de weg zie. Helemaal geweldig om die zo langs de weg te zien.

De grensovergang is een makkie en gaat redelijk snel. Ja, betalen moet je. Bij iedere grensovergang kloppen ze  € 40 tot € 70 uit je zak, voor visa, wegenbelasting, CO2 heffing, verzekering en andere schimmige heffingen. Verzekering, alsof je daar iets aan hebt hier. Haha, als je brokken maakt dan moet je toch echt direct afrekenen, dan gaan ze echt niet wachten tot de verzekering gaat betalen. Door Botswana gaat het richting Maun, waar ik de Okavanga Delta wil bekijken. De 500 km daarheen gaat door droge savanne en is doodsaai, niets te zien onderweg behalve de honderden termietennesten  die als enorme fallussen langs de weg staan, in alle soorten, kleuren en maten. En nog een paar andere fallussen, in de vorm van twee agenten die mij aanhouden omdat ik 35 km te hard ga bij het uitkomen van een dorp. Boete 800 Botswaanse Pula (€ 80) zegt de agent, al wijzend op een tabel. Agent, alstublieft zeg ik, ik ben een onwetende toerist, kunnen we daar niets aan doen? “But ofcourse” zegt hij direct met een brede glimlach, “how much do you want to pay? Or better, let us say half, 400 Pula.” Okee dan maar, voor € 40 laat ik mij verleiden om de corruptie te stimuleren. De 400 Pula verdwijnt snel in de achterzak.

Vier weken nonstop rijden waarvan zo’n twee weken offroad is me niet in de koude kleren gaan zitten en daarom neem ik in Maun een paar dagen rust in een B&B dat van een heel aardig Hollands stel blijkt te zijn. In Maun kom ik ook Cesary en Magda weer tegen, een gezellig Pools stel dat ik eerder al heb ontmoet in Zuid en in Noord Namibië en dat is echt leuk. Iedereen hier gaat voor een paar dagen met een mokoro (houten kano) met gids de Okavango Delta in maar ik besluit er met een Cessna in een uurtje overheen te vliegen. Sorry, ik weet het, ik ben een slechte toerist. In Zuid Amerika heb ik zelfs Machu Pichu overgeslagen. Ik had eigenlijk een T-shirt moeten laten maken met “I skipped Machu Pichu”. De ervaring met de Cessna  is overigens helemaal te gek, vanuit de lucht zie je de hele delta liggen en zie je grote kuddes olifanten, zebra’s en andere dieren die op het water en het verse gras afkomen. Helaas kun je de dieren niet op de foto’s terugzien. Bizar die delta, die hele Okavanga rivier vertakt zich hier en droogt vervolgens in zijn geheel op in de Kalahari woestijn.

Van Maun ga ik richting de Victoria watervallen in Zimbabwe. Het is bloedje bloedje heet en de weg is weer oersaai, wel met dezelfde termieten-fallussen die mij het hoofd op hol brengen. Het is rond de 38 gr in de schaduw. In de zon met een motorpak aan? Zo tegen het kookpunt ongeveer en tegen mijn principe moet ik de motorbroek dan ook uit doen, om niet flauw te vallen van de hitte. Die hitte heeft ook weer zijn voordelen. In Namibië heb ik mijn kookgerei  gedist omdat de lekkende benzinebrander van Joey (nog bedankt hoor J)  mijn tent op een haar na had afgefikt. Nu met de hitte komt het kant en klare blikvoer van de Spar! dat ik zo af en toe eet, al op temperatuur uit mijn zijkoffers. Wel zo makkelijk.

Op aanraden van een paar Zuidafrikaanse motorrijders (beter betrouwbaar) overnacht ik in op een plek met de veelbelovende naam “Elephant Sands”. Wat een belevenis. De 1,5 km mul zand om er te komen was zeker de moeite waard. Bij de lodge en camping is een waterhole, gewoon op 5 meter van het terras waar je aan een biertje kunt zitten en bekijken hoe tientallen olifanten zich verdringen om water te drinken. Verdringen en duwen elkaar, porren elkaar werkelijk met de slagtanden in de kont om bij het water te komen. Geweldig. Een komen en gaan van groepen olifanten die tot diep in de nacht over de camping en vlak langs mijn hut lopen. Bijzondere ervaring. De muis die ik van Merle heb gekregen om me te beschermen tegen de olifanten heb ik inmiddels gemonteerd op mijn voorspatbord. Dat zorgt voor veel hilariteit maar het werkt wel. Ik ben nog geen een keer aangevallen door olifanten! In Kasane, aan de grens van Zimbabwe, doe ik nog mee aan een riviertrip door het Chobe reservaat en dat is ook de moeite waard, veel nijlpaarden, visarenden, buffels, apen, krokodillen noem maar op. Ik word zowaar nog een goede toerist. Op naar de Victoria watervallen.

Van reisblog naar fotoboek
Laat een prachtig fotoboek afdrukken van je verhalen & foto's. Al vanaf € 21,95.
reisdrukker.nl

Foto’s

9 Reacties

  1. Truus Vos:
    9 november 2013
    Hoi Rob.Wat heb je weer een leuk reisverhaal geschreven en veel meegemaakt, mooie foto`s van dieren.Ik vind het prachtig dat je zo`n verhaal opstuurd genieten we een beetje mee.Reis ze,groetjes Truus.
  2. Trudi:
    10 november 2013
    Geweldig Rob! Wat een reis weer!! En een muis op je spatbord, hij staat er goed bij. Zo te zien vermaak je je nogal, wat een feest zo tussen de olifanten, zijn ze niet groots?!
    Groeten en hardstikke leuk om je avonturen mee te beleven!
  3. Bas Bouber:
    10 november 2013
    Hey Rob,
    Heb genoten van je verhaal. Mooi geschreven. En dan die foto's, meer dan prachtig... Super avontuur.
    Groet, Bas
  4. Tonnie en Geri:
    11 november 2013
    Mooi reisverslag Rob .De foto's zijn ook weer prachtig. Veel reisplezier verder.We genieten op afstand een beetje mee door je verhalen !
  5. Henny Timmerije:
    11 november 2013
    Rob, wat heb je een mooie pen. Samen met die prachtige beelden zwijmel ik helemaal weg. Het spannend avontuur gaat je - ondanks sommige hachelijke momenten - nog steeds goed af. En wat heb je leuke ontmoetingen met bewoners en medereizigers. Ben wel de kilometertel kwijt. Welke afstand heb je inmiddels afgelegd?
  6. Helene Pouw:
    12 november 2013
    Hi Rob,
    Wat een fantastisch avontuur! Top om via je verhalen en foto's meegenomen te worden naar Afrika! Fijn dat het je zo goed gaat, hartelijke groet en veel geluk op de verdere trip
  7. Fennie:
    13 november 2013
    Ha Rob, wat een goede en mooie verhalen allemaal! Erg leuk om te lezen. Ben heel benieuwd hoe de reis verder gaat. Veel plezier! Groetjes, Fennie
  8. 16 november 2013
    rob muy buena historia,ya puedes escribir un libro me he gozado mucho todo lo que te a pasado ,por favor no dejes de comentarme todo lo que te pase cuidate y div iertete mucho saludos asylvia
  9. Jarno:
    16 november 2013
    goed verslag rob. de foto`s zeggen genoeg. je mag je geprezen voelen zo`n reis te mogen maken. wat een avontuur. kijk uit naar het volgende verhaal.
    hou em tussen de lijntjes!